Sternopygus macrurus
(Bloch & Schneider, 1801)
Familie: Sternopygidae SynonymeGymnotus carapo caerulescens Walbaum, 1792
Sternopygus marcgravii Reinhardt, 1852 Lokale Bezeichnung |
Typen
Syntypen: ZMB 8701 (1, ausgestopft).
Typusfundort: Brasilien.
Etymologie
.
Verbreitung
Südamerika: Magdalena Flussbecken; gesamte Ausdehnung des Amazonas- und Orinoko-Flussbeckens unterhalb von etwa 500 m Höhe, einschließlich Rio Napo im Westen Ecuadors und Rio Madre de Dios in Peru; alle Abflüsse des Guianas-Schildes; Abflüsse im Nordosten Brasiliens (Flüsse Tocantins, Parnaíba, Pindaré, Itapicuru und Salgado); São Francisco River Becken; Rio de Janeiro, Brasilien; Paraguay-Paraná-Einzugsgebiet.
IUCN Status
Status: Stand 29.06.2018: NE Not Evaluated (nicht beurteilt)
Grund für die Gefährdungseinstufung: (nicht beurteilt)
Literatur
- Walbaum, J.J. 1792. Petri Artedi sueci genera piscium. In quibus systema totum ichthyologiae proponitur cum classibus, ordinibus, generum characteribus, specierum differentiis, observationibus plurimis. Redactis speciebus 242 ad genera 52. Ichthyologiae pars III. Ant. Ferdin. Rose, Grypeswaldiae [Greifswald]. Teil 3: [i-viii] + 1-723, Pls. 1-3. (PDF) Zitatseite [: 164, als Gymnotus carapo caerulescens]
- Bloch, M.E. & Schneider, J.G. 1801. M. E. Blochii, Systema Ichthyologiae Iconibus cx Ilustratum. Post obitum auctoris opus inchoatum absolvit, correxit, interpolavit Jo. Gottlob Schneider, Saxo. Berolini. Sumtibus Auctoris Impressum et Bibliopolio Sanderiano Commissum i–lx + 1–584, Pls. 1–110. (BHL) Zitatseite [: 522, !! als Gymnotus macrurus]
- Cuvier G. 1816–1817. Le Règne Animal distribué d'après son organisation pour servir de base à l'histoire naturelle des animaux et d'introduction à l'anatomie comparée. Avec Figures, dessinées d'après nature. Tome I. Contenant l'introduction, les mammifères et les oiseaux. Edition 1, Deterville, Paris. pp. i-xxxvii + 1–540. (doi) BHL Zitatseite [: 237, als Carapus macrourus]
- Reinhardt, J.T. 1852. Om svömmeblaeren hos Familien Gymnotini. Videnskabelige Meddelelser fra den Naturhistoriske Forening i Kjøbenhavn, 1852: 135-149. Zitatseite [: 146, !! als Sternopygus marcgravii]
- Castelnau, F. 1855. Poissons. In: Animaux nouveaux or rares recueillis pendant l’expédition dans les parties centrales de l’Amérique du Sud, de Rio de Janeiro a Lima, et de Lima au Para; exécutée par ordre du gouvernement Français pendant les années 1843 a 1847. Chez P. Bertrand, Paris, i-xii + 1–112. [plates. 1–50.] Zitatseite [: 85, Pl. 46 (fig. 1), !! als Carapus sanguinolentus]
- Fernández-Yépez, A. 1968. Contribución al conocimiento de los peces Gymnotiformes. Evencias, 20: 6 unnumbered p., 5 unnumbered pls. Zitatseite [: [2], Pl. 1, !! als Hildatia brasiliensis]
- Ortega, H. & Vari, R.P. 1986. Annotated checklist of the freshwater fishes of Peru. Smithsonian Contributions to Zoology, 437: iii + 25 p. Zitatseite [: 13, als Sternopygus macrurus]
- Santos Silva, D., Milhomem, S.S.R., Souza, A.C.P., Pieczarka, J.C. & Nagamachi, C.Y. 2008. A conserved karyotype of Sternopygus macrurus (Sternopygidae, Gymnotiformes) in the Amazon region: differences from other hydrographic basins suggest cryptic speciation. Micron, 39 (8): 1251–1254. (doi) Zitatseite
- Corrêa, F., Araújo, J.S., Vieira, L.J.S. & Souza, M.B. 2018. Predation of Sternopygus macrurus (Bloch & Schneider, 1801) by Micrurus surinamensis (Cuvier, 1817) in one fragment forest in Amazon, Brazil. Brazilian Journal of Biology, (in press). (doi) Zitatseite [: Raubtier-Beute-Beziehung]